တူေမာင္ညိဳ (၂၀၁၁ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၃ ရက္)
သို႔ျဖင့္
“အမ်ိဳးသားညီလာခံက်င္းပျခင္း၊ အေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈) ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူျခင္း၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံု တင္ခြင့္ျပဳျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ေခၚယူ ျခင္း” စတဲ့ ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ပုဒ္မခ် လိုက္ေသာအခါ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ ကံၾကမၼာသည္ ဘယ္ အခ်ိန္ကထက္ မဆို ပုိ၍ရွင္းလင္းလာခဲ့ၿပီ။
“အမ်ိဳးသားညီလာခံက်င္းပျခင္း၊ အေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈) ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူျခင္း၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံု တင္ခြင့္ျပဳျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ေခၚယူ ျခင္း” စတဲ့ ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ပုဒ္မခ် လိုက္ေသာအခါ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ ကံၾကမၼာသည္ ဘယ္ အခ်ိန္ကထက္ မဆို ပုိ၍ရွင္းလင္းလာခဲ့ၿပီ။
နယ္ျခား ေစာင့္တပ္(BGF)အျဖစ္သို႔ အသာတၾကည္ ေျပာင္းမည္ေလာ။
စစ္ျပန္တုိက္ ၾကမည္ေလာ။ (အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ထိေတြ႔မိ တခ်ိဳ႕ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ေသဆံုး ဒဏ္ရာရမႈမ်ား ရွိေနၿပီး/ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ စစ္အ တြက္ ျပင္ဆင္ေနၾကသည္) 
တခ်ိန္က တိုင္းရင္းသားတို႔၏ NDFေခၚ မဒတပ္ တပ္ေပါင္းစု။
စစ္အစုိးရ၏ (ေနာင္တက္ လာမည့္အစုိးရ၏) ရည္မွန္းခ်က္မွာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ (BGF) ဖြဲ႔ေရးသာ ျဖစ္သည္။
(BGF) ဖြဲ႔စည္းျခင္း၏ တကယ့္အႏွစ္သာရမွာ လက္နက္ကုိင္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္း မ်ားအား တစစီ ၿဖိဳခြဲဖ်က္ သိမ္းေရးသာ ျဖစ္သည္။ “အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး + နယ္စပ္ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရး + အမ်ိဳးသားညီလာခံ”တို႔ျဖင့္ လွည့္စား သိမ္းသြင္းခဲ့ၿပီး “(BGF)ဖြဲ႔စည္းျခင္း”ျဖင့္ အၿပီးသတ္ ေခ်မႈန္းျခင္း ျဖစ္သည္။
ယခုေရာက္ေနသည့္အဆင့္မွာ အၿပီးသတ္ေခ်မႈန္းေရး၏ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ျဖစ္သည္။
မည္သည့္လက္နက္ကိုင္တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမဆို (BGF) ဖြဲ႔စည္းရမည္။
(နဝတ-နအဖ)စစ္အစိုးရ၏ “အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး+ နယ္စပ္ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရး+ အမ်ိဳးသားညီလာခံ” ဟူေသာ ဗ်ဴဟာ ေအာက္တြင္ ပြဲဦးထြက္အေနျဖင့္ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသားအင္အားစုမ်ား၏ အထင္ကရ တပ္ေပါင္းစုႀကီးျဖစ္ေသာ (NDF) အစီးေျပသြားခဲ့ရသည္။ ယင္းေနာက္ အဖြဲ႔အစည္းႀကီးမ်ားအထဲမွ ကြဲအက္မႈခြဲ ထြက္မႈမ်ားျဖစ္ပြားခဲ့ရသည္။ အဖြဲ႔အစည္း ငယ္တခ်ိဳ႕ လံုးဝ လက္နက္ခ်ရသည္။ တခ်ိဳ႕ တစစီၿပိဳကြဲ ကာ ပ်က္သုဥ္း လုနီးပါးအေျခသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ခဲ့ရ၏။ အခ်ိဳ႕အဖြဲ႔မ်ားသည္ အခ်င္းခ်င္းပင္ ျပန္လည္တိုက္ခုိက္မႈမ်ား/ လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္သည့္ အေနအထားသုိ႔ ေရာက္ခဲ့ရသည္။
- ပအုိဝ္းအဖြဲ႔အစည္းမ်ား (ရလလဖ) (PNO)
- ပေလာင္အဖြဲ႔
- NDA(K)
- (ကလလတ)ႏွင့္ (ကယန္းျပည္သစ္ပါတီ)
- မိခင္(KNU) ခြဲထြက္သြားေသာအဖြဲ႔အစည္းမ်ား (၆ဖြဲ႔ ရွိပါသည္)
စသျဖင့္ ပံုစံမ်ိဳးစံုျဖင့္ အစီးေျပခဲ့ရသည္။ ၿပိဳကြဲခဲ့ၾကရသည္။ အခ်ိဳ႕ကား ပ်က္စီးလုနီးပါးအေျခအေနသို႔ေရာက္ရွိကာ ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္လ်က္။
ယင္းတို႔အနက္ အနည္းစုေသာ အဖြဲ႔အစည္းတခ်ိဳ႕သည္။ အေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈)ေအာက္တြင္ “ႏုိင္ငံေရးပါတီ”မ်ား ျဖစ္လာခဲ့ၾကသည္။ (PNO) (DKBO မွ KSDPP)
အခ်ိဳ႕သည္ တသီးပုဂၢလမ်ားအျဖစ္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၾကကာ ယခုဆိုလွ်င္ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ၏ မိတ္ဖက္ျဖစ္ေနၾကၿပီ။ အခ်ိဳ႕မွာကား (တစည)ပါတီမွပင္ ဝင္ေရာက္အေရြးခံခဲ့ၾကသည္အထိ သ႐ုပ္ပ်က္ခဲ့ၾက ေလသည္။ (NDA(K)မွ မုတ္ရင္ေဒါင္းေဟာင္/နဘုတ္ ေထာေခါင္ စသူမ်ား)
ၿပီးဆံုးေသးေသာ ျပည္တြင္းစစ္(GBF) မေျပာင္းႏုိင္ဟု တင္းခံေနသည့္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို စစ္ေရးအရ တုိက္ခုိက္လာမည္သာျဖစ္သည္။ ယခုလည္း အဖက္ဖက္က ျဖတ္ ေတာက္ပိတ္ဆို႔ေနသည္။ “ျဖတ္၄ျဖတ္” လုပ္ေနသည္။ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ေနသည္။ အင္အားနည္းသည့္ေနရာမ်ားတြင္ အလစ္အငိုက္ ဝင္ေရာက္တုိက္ခုိက္ၿပီး အင္အားအေတာ္အတန္ရွိသည့္ေနရာမ်ားတြင္ ဝိုင္းပတ္ပိတ္ဆို႔ထားၿပီး ေသြးတိုးစမ္းသည့္ တုိက္ပြဲမ်ား ဖန္တီးေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သုိ႔ျဖင့္ ကရင္ျပည္နယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္တုိ႔တြင္ ေသနတ္သံထြက္ေနသည္။
ယခုအခါ တုိက္ၾကရမည့္တုိက္ပြဲမွာ ယခင္တုိက္ပြဲမ်ားတြင္တုိက္ခုိက္ခဲ့ၾကဖူးသည့္ နည္းနာမ်ားျဖင့္ တုိက္ခုိက္ခုခံ၍ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါ။ “နယ္စပ္ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရး” ေကာင္းမႈျဖင့္ လမ္းေတြေပါက္ေနသည္။ ခြဲထြက္သူမ်ားကို ပြိဳင့္ထြက္ေစျခင္း၊ လမ္းျပလုပ္ခုိင္းျခင္းျဖင့္ မိမိတို႔အတြင္းပိုင္း ေျခ ကုပ္ယူထားရာေနရာမ်ားအထိ အလြယ္တကူ ထိုးေဖာက္လာႏုိင္ခဲ့ၾကၿပီ။
ခြဲထြက္သူမ်ားကို ေရွ႕တန္းကရင္ ဆုိင္တုိက္ခုိက္ေစၿပီး စစ္တပ္က ေနာက္မွေန အေျမာက္ပစ္ကူေပးသည့္ ဗ်ဴဟာ သံုးလာသည္ကိုလည္း ေတြ႔ ေနရသည္။ အေျခခ်အ ေျမာက္စခန္းေတြအခိုင္အမာတည္ေဆာက္လာျခင္း၊ အေျမာက္ပစ္ကူအားကိုပိုမို အသံုးခ်လာျခင္းႏွင့္ ခြဲထြက္မ်ားကို လမ္းျပအျဖစ္ ပြိဳင့္ထြက္၍ တုိက္ခုိက္ေစျခင္းမွာ ေရွ႕တြင္ အဓိကရင္ဆုိင္ရမည့္ တိုက္ပြဲပံုစံျဖစ္လာမည္ဟု ထင္ပါသည္။
အေျမာက္ပစ္အားသံုးသည့္ ဗ်ဴဟာမွာ တမီးက်ား သူပုန္မ်ားကို ေခ်မႈန္းခဲ့သည္ သီရိလကၤာ စစ္တပ္ထံမွ ရရွိလာသည့္ ဗ်ဴဟာျဖစ္မည္ဟု လည္း တြက္ပါသည္။ ဤသည္မွာ စစ္ကိုလက္ေတြ႔ ကြပ္ကဲၾကမည့္သူမ်ား၏ ဘာသာရပ္ျဖစ္ပါသည္။ မိမိတို႔ဘက္က ေျပာင္းလဲလာသည့္ အေျခအေနႏွင့္အညီ ခုခံစစ္၏ ေသနဂၤဗ်ဴဟာႏွင့္ နည္းပရိယာယ္ကို ျပန္လည္ စိစစ္ သံုးသပ္ႏုိင္ရန္ တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။
တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ကိုု “လႊတ္ေတာ္”ထဲတြင္ ေျဖရွင္းႏုိင္သေလာ
ဤေမးခြန္းအတြက္ အခရာက်ေသာအေျဖသည္ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ကို အာမခံႏုိင္ေသာ အခ်က္မ်ား “အေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈)”တြင္ ပါဝင္ပါသလား ဟူေသာေမးခြန္းျဖင့္ပင္ ျပန္လည္တုန္႔ျပန္ရလိမ့္မည္။ အေျခခံဥပေဒတြင္ မပါရွိေသာ အခ်က္မ်ားကို အေျခခံ ဥပေဒအရေခၚသည့္ “လႊတ္ေတာ္”ထဲတြင္ မည္သုိ႔ေျဖရွင္းႏုိင္ပါမည္နည္း။
“လႊတ္ေတာ္”အတြင္းက အေျခအေနမ်ားကို လက္ေတြ႔က်က် ၾကည့္ၾကပါဦးစုိ႔။
“လႊတ္ေတာ္”ကို ႀကံ့ဖြ႔ံပါတီႏွင့္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက စုိးမိုးထားသည္။ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည္။ တိုင္းရင္းသားပါတီ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွ အနည္းစုသာျဖစ္သည္။ သူတို႔၌ အဘယ္မွ် စိတ္ေကာင္းေစတနာထားရွိၾကေစကာမူ သူတို႔၏ အဆိုမ်ား လက္ေတြ႔အ ေကာင္အထည္ျဖစ္လာလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။
(၅ႏွစ္ေလာက္ ေစာင့္ၾကည့္သင့္သည္ဟု(တိုင္းရင္းသား)ဥပေဒေဒါက္တာတစ္ဦးက ေျပာတာၾကားရသည္)
က်င္းပခဲ့သည့္ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ တုိင္းရင္းသားပါတီမ်ားမွ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေမးခြန္းမ်ားအဆိုမ်ား တင္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။
- အုပ္ခ်ဳပ္ေရး/စီမံခန္႔ခြဲေရးက႑မ်ားတြင္ တိုင္းရင္းသားမ်ား ပိုမိုပါဝင္ခြင့္ရရွိေရး
- တကၠသုိလ္ႏွင့္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ တုိင္းရင္းသားဘာသာ သင္ၾကားခြင့္ရရွိေရး
- တုိင္းရင္းသားပညာေရးဆုိင္ရာ ဌာနတစ္ခုဖြင့္လွစ္ေရး
- မ်ိဳးႏြယ္စုဘာသာစကားျဖင့္ စာေစာင္/ဂ်ာနယ္ထုတ္ေဝေရး
စသည့္ အေျခခံက်သည့္ အခြင့္အေရးမ်ားကို “လႊတ္ေတာ္”က လက္မခံပယ္ခ်ခဲ့သည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ဤသည္မွာ လႊတ္ေတာ္ထဲ တြင္ ႀကံဳေတြ႔ေနရသည့္ လက္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။
သုိ႔အတြက္ “လြႊတ္ေတာ္”ထဲက ဘာကိုေမွ်ာ္လင့္ၾကမည္နည္း။
“အရပ္သားအစုိးရ”က တုိင္းရင္းသားအေရးကို ေဆြးေႏြးေျဖရွင္းႏုိင္သေလာ
ေပၚထြက္လာမည့္/လာေနသည့္ အရပ္သားအစုိးရသည္ “နယ္စပ္ေရးရာဝန္ႀကီး”ကတဆင့္ (BGF)ကိစၥကို ကိုင္တြယ္ရပါလိမ့္မည္။ “နယ္စပ္ ေရးရာဝန္ႀကီး”သည္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က တုိက္ရုိက္ခန္႔အပ္မည့္သူျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ “နယ္စပ္ေရးရာ ဝန္ႀကီး”သည္ “အမ်ိဳးသားကာ ကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ (အကလ)”အဖြဲ႔ဝင္တစ္ဦးျဖစ္သည္။ နယ္စပ္ေရးရာဝန္ႀကီးသည္ အေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈) ပုဒ္မ ၃၃၈ ကို အေကာင္အထည္ေဖၚရမည့္ တာဝန္ရွိသည္။
ေဖၚျပပါအခ်က္မ်ားအရေျပာရလွ်င္ “(BGF)မဖြဲ႔ေရး တင္းခံေနၾကသည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ “အရပ္သားအစုိးရ” ေဆြးေႏြးေရးဆိုသည္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည့္ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲပံုစံထက္ စစ္ဘက္ယႏၱရားေအာက္က အုပ္ခ်ဳပ္ကြပ္ကဲေရးဆိုင္ရာ ကိစၥတစ္ရပ္ကိုသာ ေဆြးေႏြးၾက ရမည့္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ိဳးသာ ျဖစ္ႏုိင္ဖြယ္ရာ ရွိပါသည္။
“အရပ္သားအစုိးရ”သည္ ပုဒ္မ(၃၃၈)ကို နည္းနည္းမွ် အေလွ်ာ့ေပးလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ ေလွ်ာ့ေပးလွ်င္ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ရလိမ့္မည္။ ေလွ်ာ့ေပးလာလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္လွ်င္ ေမွ်ာ္လင့္သူတုိ႔၏ အျပစ္သာျဖစ္ေတာ့မည္။
ဤသို႔ျဖင့္ တက္လာမည့္ အရပ္သားအစိုးရဘက္ကလည္း ပုဒ္မ(၃၃၈)ကို အေလွ်ာ့မေပးစတမ္း ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး လက္နက္ကုိင္တုိင္းရင္း သား အဖြဲ႔အစည္းမ်ားဘက္ကလည္း (BGF)ဖြဲ႔စည္းေရးကို လက္မခံလွ်င္ ထိပ္တုိက္ေတြ႔ေရးသည္ ေရွာင္လႊဲဖြယ္မရွိေတာ့ပါ။
စစ္အတြက္ ျပင္ဆင္ထားၾကရမည္။
စည္းလံုးညီၫြတ္မႈ ၿဖိဳခြဲခံခဲ့ရေသာ/ၿပိဳကြဲခဲ့ရေသာ၊ ေသနတ္ကိုစြန္႔လႊတ္ခဲ့ၾကေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ ကံၾကမၼာကို လက္ေတြ႔ျမင္ေတြ႔ခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
