သတင္းေဝဖန္ခ်က္
ျမန္မာႏွင့္ သီရိလကၤာတို႔က ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ ဘာသာတရား၊ ယဥ္ေက်းမႈခ်င္း ကူးလူးဆက္ဆံခဲ့ၾကသည္။
ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား သံတမန္ ဆက္ဆံေရး ထူေထာင္ခဲ့ၾကသည္မွာလည္း ႏွစ္ေပါင္း ၆ဝ ေက်ာ္ ရွိခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
သီရိလကၤာႏိုင္ငံက သူတို႔ႏိုင္ငံရွိ တိုင္းရင္းသား သူပုန္အုပ္စုတခု ျဖစ္သည့္ 'တမီလ္က်ားမ်ား'ဟု လူသိမ်ားၾကသည့္ တမီလ္ အီလမ္ က်ားလြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ (LTTE) ကို ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္၊ ေမလတြင္ အဆံုးသတ္ စစ္ဆင္ေရး ဆင္ႏႊဲကာ တိုက္ခိုက္အႏိုင္ယူႏိုင္ခဲ့သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတြင္ ဆယ္စုႏွစ္ ၃ ခုေက်ာ္ ျဖစ္ပြားေနသည့္ ျပည္တြင္းစစ္ကို နိဂံုးကမၸတ္ အဆံုးသတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။
ေျခမႈန္းခံလိုက္ရတဲ့ တမီလ္ အီလမ္ က်ားလြတ္ေျမာက္ေရး တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား၊ ဓါတ္ပံု-Google
တမီလ္က်ားမ်ားကို တိုက္ခိုက္အႏိုင္ယူၿပီး တလအၾကာ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လတြင္ သီရိလကၤာ သမၼတ မဟိႏၵရာ ရာဂ်ာပက္ဆာ (Mahindra Rajapaksa) က ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ အလည္အပတ္ခရီး လာေရာက္ခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံအၾကား ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာ ကူးလူးဆက္ဆံေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈခ်င္း ဆက္ဆံေရး ကိစၥမ်ားသာမက ႏိုင္ငံေရးအရ ခ်စ္ၾကည္ေရး ခိုင္ျမဲေစ ရန္ လာေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုမွ်မက ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား စစ္ေရးအရ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္လည္း ထပ္ေလာင္း အတည္ျပဳခဲ့ၾကေသးသည္။ တာမီလ္က်ား သူပုန္မ်ားကို ေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ သီရိလကၤာ သမၼတ က ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ပထမဦးဆံုးခရီး ထြက္လာခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။
၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္တြင္ သမၼတ မဟိႏၵရာ ရာဂ်ာပက္ဆာ က ျမန္မာႏွင့္ သီရိလကၤာ ႏွစ္ႏိုင္အၾကား ေထာက္လွမ္းေရး ကိစၥမ်ားႏွင့္ အၾကမ္းဖက္မႈ တိုက္ဖ်က္ေရးကိစၥမ်ားတြင္ ပိုမိုတိုးျမႇင့္ ေဆာင္ရြက္ရန္လည္း သေဘာတူညီခဲ့ၾကသည္။
အၾကမ္းဖက္မႈ တိုက္ဖ်က္ေရးဟုဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံက တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ သူပုန္ထမႈ ပဋိပကၡမ်ား ဆက္လက္ၾကံဳ ေတြ႔ေနရဆဲ ႏိုင္ငံတခုျဖစ္ၿပီး ယခင္စစ္အစိုးရက တိုင္းရင္းသား ေတာ္လွန္ေရး တပ္ဖြဲ႔မ်ားကို မၾကာခဏဆိုသလို အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားအျဖစ္ စြပ္စြဲမႈမ်ား ရွိေနခဲ့သည္။ ယခုႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား ႏိုင္ငံေရးအရ ဆက္ဆံလာသည္ကို ေထာက္ရႈျခင္းအားျဖင့္ သံသယရွိစရာ မလိုသည့္အခ်က္မွာ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သီရိလကၤာ သမၼတ မဟိႏၵရာ ရာဂ်ာပက္ဆာ၏ တမီလ္က်ားသူပုန္မ်ားအေပၚ အၾကင္နာကင္းကင္းျဖင့္ စစ္ေရးအရ အႏိုင္ယူႏိုင္ခဲ့မႈ ေအာင္ပြဲအေပၚတြင္လည္း အထင္ၾကီး ေလးစားေနပံုရပါသည္။
ထို႔အျပင္ အျခားသံသယျဖစ္စရာ မလိုသည့္အခ်က္မွာ ျမန္မာစစ္တပ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သီရိလကၤာတို႔၏
ေသာင္းက်န္းသူ ႏွိမ္နင္းေရးစစ္ပြဲ မိုဒယ္အေပၚတြင္လည္း အထင္ၾကီး အားက်ေနၾကမည္ ျဖစ္ၿပီး သမၼတ မဟိႏၵရာက မည္သို႔မည္ပံုေခ် မႈန္းလိုက္သည္ကိုလည္း သင္ခန္းစာယူေကာင္း ယူလိုၾကေပလိမ့္မည္။
သီရိလကၤာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္တြင္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ၏ အခန္းက႑
၂ဝဝဝ ခုႏွစ္တြင္ သမၼတ ကုမရတြန္ဂါ ဦးေဆာင္သည့္ သီရိလကၤာအစိုးရႏွင့္ တမီလ္ ေျပာက္က်ားမ်ားတို႔၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္တြင္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံကိုလည္း ၾကားဝင္ျဖန္ေျဖသူအျဖစ္ ပါဝင္ပါရန္ ဖိတ္ခဲ့ၾကသည္။ ၂ဝဝ၂ ခုႏွစ္တြင္ သီရိလကၤာ အစိုးရႏွင့္ တမီလ္ေျပာက္က်ားတို႔အၾကား အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ကို စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္တြင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ကို သမၼတသစ္ မဟိႏၵရာ ရာဂ်ာပက္ဆာႏွင့္ ျပန္၍ ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္တြင္ မဟိႏၵရာ ရာဂ်ာပက္ဆာ ဦးေဆာင္သည့္ အစိုးရဖက္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သေဘာတူညီခ်က္ကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္။ ေနာ္ေဝအရာရွိ အမ်ားဆံုး ဦးေဆာင္ၾကသည့္ သီရိလကၤာ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေရး မစ္ရွင္ The Sri Lankan Monitoring Mission (SLMM) လည္း ႏိုင္ငံအတြင္းမွ ထြက္ခြာခဲ့ၾကရသည္။ ၎ေနာက္ပိုင္းတြင္ တမီလ္ ေျပာက္က်ားမ်ား အစိုးရ၏ ေမလ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ထိုးစစ္တြင္ လံုးဝေခ်မႈန္းျခင္း ခံလိုက္ရေတာ့သည္။
၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္အထိ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတြင္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံမွ ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္း မ်ားသည္ မယ္မယ္ရရ အလုပ္ျဖစ္ခဲ့သည္ဟူ၍ မရွိဘဲ အက်ယ္အျပန္႔ ျပႆနာမ်ား ရွိေနၾကသည့္ စစ္မက္အင္အားစု
ႏွစ္ခု အၾကား ယာယီ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္မွ်ကိုသာ စြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ စစ္ပြဲ ပဋိပကၡနိဂံုးခ်ဳပ္ အဆံုးသတ္ႏိုင္ေစေရး ၾကိဳးပမ္းခဲ့သည့္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မွာလည္း အရႈံးႏွင့္ နိဂံုးခ်ဳပ္ခဲ့ရသည္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။
ဤသို႔ ရႈံးနိမ့္ရမႈကို ျပန္ၾကည့္သည့္အခါ အေၾကာင္းအရင္း အမ်ားအျပားရွိေနသည္။ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ညိႇႏိႈင္းၾကသူမ်ားက ႏိုင္ငံ၏ ႏွစ္ ၃ဝ ၾကာ ျဖစ္ပြားေနခဲ့သည့္ ျပည္တြင္းစစ္၏ အရင္းခံ အေၾကာင္းတရားမ်ားကို နားလည္ သေဘာေပါက္ႏိုင္ျခင္း မရွိၾကသလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ ဆိုသည္မွာ သူတို႔က စာရြက္ေပၚမွ လုပ္ငန္းစဥ္ကိုသာ နားလည္ထားၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ရလဒ္အျဖစ္ တမီလ္လူမ်ဳိးတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ ရရွိေရး အခြင့္အေရးသည္လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ႏွင့္အတူ ရႈံးနိမ့္သြားရေတာ့သည္။ ထို႔အျပင္ စစ္မက္ျဖစ္ပြားေနသည့္ အင္အားစု ႏွစ္ခုအၾကား အေျခခံက်က် အေျပာင္းအလဲမ်ားကိုလည္း ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္ခဲ့ျခင္း မရွိပါ။ သို႔ပါေသာ္လည္း ရႈံးနိမ့္ခဲ့ရသည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္သည္ပင္ တမီလ္ေျပာက္က်ားတို႔ကို ေမလ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္တြင္ အျပဳတ္ေဆာ္ အႏိုင္ယူခဲ့သည့္ တိုင္းရင္းသား ျပည္တြင္းစစ္ပြဲကို တဖက္သတ္ အဆံုးသတ္ နိဂံုးခ်ဳပ္ေစခဲ့ေသာ ေအာင္ျမင္မႈကို ျဖစ္ေစခဲ့သည္။
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ၏ အခန္းက႑
ေနာ္ေဝဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံကိစၥတြင္ အေနာက္ႏိုင္ငံ အစိုးရမ်ားအနက္မွ ပထမဦးဆံုး ၎၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဝန္ၾကီးကို
ေစလႊတ္၍ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကို ေတြ႔ဆံုေစခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံ ျဖစ္သည္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံႏွင့္ ေရအား လွ်ပ္စစ္လုပ္ငန္း၊ ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔၊ ခရီးသြား လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လိုသလို၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ကိစၥမ်ားတြင္လည္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လိုလွသည္။
ထို႔အျပင္ ေနာ္ေဝအစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ား အဆံုးသတ္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့သည္။
ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး ဂ်ဳိနပ္စ္ ဂါ စတိုး (Jonas Gahr Stoere) က “အေတြ႔အၾကံဳအမ်ားအရ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ဆိုသည္မွာ အခက္ခဲဆံုးကိစၥ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း တရားမွ်တမႈ ေပၚထြန္းလာေစရန္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို တန္းတူညီမွ်ရွိရန္၊ မွ်တရန္ ေဆာင္ရြက္ရသည္မွာမွ အခက္ခဲ အရႈတ္ေထြးဆံုးကိစၥ ျဖစ္ပါသည္” ဟု
ေဖာ္ျပေျပာဆိုခဲ့သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံအေနျဖင့္ သီရိလကၤာတြင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ အတိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ တြင္လည္း လာေရာက္ ေဆာင္ရြက္ၾကဦးမည္ေလာဟု ေမးရန္သာ ရွိပါေတာ့သည္။
သင္ခန္းစာယူစရာမ်ား
ေနာ္ေဝႏိုင္ငံက ကမကထ ျပဳခဲ့သည့္ သီရိလကၤာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္မွာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ မ်ား တခုၿပီးတခု ေဆာင္ရြက္ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ၿပီး ေရတိုသာ ခံခဲ့သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္မွာ တိုင္းရင္းသား ပဋိပကၡမ်ား ေရရွည္ ႏိုင္ငံေရး အေျဖရွာမႈအတြက္ အာမခံခ်က္ မေပးႏိုင္ခဲ့ပါ။
၎အစား ရလဒ္က ဆန္႔က်င္ဖက္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ မိမိတို႔ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ ရရွိေရးအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကေသာ တမီလ္ ေျပာက္က်ားမ်ား ေနာက္ဆံုးနိဂံုးခ်ဳပ္ သုတ္သင္ခံရျခင္း ရလဒ္သာ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ တမီလ္က်ားမ်ားက ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝ ေက်ာ္ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္အတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ရလဒ္မထြက္ေစသည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ အခ်ဳိ႕ကို ျဖတ္သန္းၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ သီရိလကၤာ စစ္တပ္မ်ားက ရက္စက္စြာအၾကမ္းဖက္ ေခ်မႈန္းျခင္း ခံခဲ့ၾကရသည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား တခုၿပီးတခု အၿပီး ေနာက္ဆံုး တမီလ္ေျပာက္က်ားမ်ား မည္သို႔မည္ပံု ေခ်မႈန္းခံခဲ့ၾကရ သည္ကို ယခု ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္အတြင္း ေဆြးေႏြးေနၾကသည့္ ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္းအ႐ုံး (KNU) ေခါင္းေဆာင္မ်ား ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္သင့္လွပါသည္။ ျမန္မာႏွင့္ သီရိလကၤာ အစိုးရတို႔အၾကား သံတမန္ဆက္ဆံေရး ရွိထားသည္၊ ေထာက္လွမ္းေရး သတင္း အခ်က္အလက္မ်ား ဖလွယ္ေနၾကသည္ကိုလည္း KNU တို႔က အထူး သတိထားသင့္ပါသည္။
လက္ရွိ တိုင္းရင္းသား ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုမ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးရန္ ၾကိဳးပမ္းေနသည့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ၏ ႐ိုးသားမႈအေပၚ သံသယျဖစ္စရာ ရွိေနပါေသးသည္။
ကခ်င္တိုင္းရင္းသားတို႔ႏွင့္ စစ္ပြဲမ်ားဆက္လက္ ျဖစ္ပြားေနဆဲရွိၿပီး ကရင္ျပည္နယ္အတြင္းတြင္လည္း စစ္လက္နက္ ရိကၡာပစၥည္းမ်ား ဆက္လက္ ပို႔ေဆာင္ေနဆဲ ရွိသည္။ ၎တို႔မွာ ျမန္မာအစိုးရ၏ မ႐ိုးသားသည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ အခ်ဳိ႕ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား မခိုင္ျမဲပံုကို ေဖာ္ျပေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
သီရိလကၤာ အစိုးရကလည္း ဤနည္းႏွင္ႏွင္ပင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ တမီလ္ေျပာက္က်ားတို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္
ေရွ႕တန္း ေဒသမ်ားသို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ေဆာင္ရြက္ေနစဥ္အတြင္း စစ္ေရး အေထာက္အပံ့မ်ား ပို႔ေဆာင္ခဲ့ၾကပါသည္။
သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ကရင္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔မ်ားအေနျဖင့္ အေလးထား ေဆြးေႏြးသင့္သည့္အခ်က္မွာ ကရင္ျပည္နယ္ အတြင္းမွ ျမန္မာအစိုးရတပ္ အမ်ားစု ဆုတ္ခြာေပးေရးႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ ေရွ႕တန္းတပ္မ်ားကို လက္နက္ ရိကၡာ ဆက္လက္ေပးပို႔ေနမႈကိစၥမ်ား ခ်က္ခ်င္း ရပ္ဆိုင္းေစေရး ျဖစ္ပါသည္။
ေသခ်ာေနသည့္အခ်က္မွာ တိုက္ပြဲမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနပါက၊ သို႔မဟုတ္ တိုး၍ ျဖစ္ေပၚလာပါက ျမန္မာအစိုးရ အေနျဖင့္ သီရိလကၤာ အစိုးရ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည့္ ေသာင္းက်န္းသူ ေခ်မႈန္းေရး စစ္ဆင္ေရး မိုဒယ္ပံုစံအတိုင္း လက္ဦးမႈယူ သုတ္သင္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ သီရိလကၤာ အစိုးရက ၎တို႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္
ေသာ၊ အရပ္ဖက္/စစ္ဖက္ ခြဲျခားမႈ မရွိေသာ တမီ္လ္က်ား ေခ်မႈန္းေရး စစ္ပြဲအေပၚ ႏိုင္ငံတကာ ျပစ္တင္ေဝဖန္မႈမ်ားကို ဂ႐ုမစိုက္ လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့ၾကသလို ျမန္မာအစိုးရကလည္း အလားတူ ဆက္လက္က်ဴးလြန္ၾကမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရပါသည္။
အမွန္ဆိုရလွ်င္ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနေသာ တိုက္ပြဲမ်ားကို ေထာက္၍ ႏိုင္ငံတကာ မိသားစု အေနျဖင့္ ၎တို႔၏ စီးပြားေရး အက်ဳိးစီးပြားကို မထိခိုက္မခ်င္း ျမန္မာ အစိုးရအေပၚ အေျခအေန တစံုတရာအထိ
ေဝဖန္ေျပာဆိုမႈ ျပဳၾကမည္မဟုတ္ ဆိုသည္မွာ ထင္ရွားေနပါသည္။ လက္ေတြ႔ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားဆိုလွ်င္ ပို၍ေဝးပါလိမ့္မည္။
တမီလ္က်ားတို႔ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည့္ ကံၾကမၼာမ်ဳိး ေရွာင္လႊဲႏိုင္ေရးမွာ KNU တို႔အေပၚ မူတည္ေနပါသည္။
လာမည့္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ KNU ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ အေနျဖင့္ လက္ရွိေဆြးေႏြးပြဲမ်ားသည္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး အဆင့္ထက္ ပို၍ ျဖစ္ေပၚလာေစရန္ ေတာင္းဆိုသင့္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ ျမန္မာအစိုးရ၏ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနမႈမ်ား သည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားကို စီးပြားေရး မက္လံုးမ်ားျဖင့္ ဝမ္းခ်႐ုံသာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ တိုင္းရင္းသားအေရး ၏ အရင္းခံ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ တိုင္းရင္းသား ျပႆနာကို ေနာက္ဆံုး စစ္ေရးအရ အဆံုးသတ္နည္း
ျဖင့္ ေျဖရွင္းရန္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ႏိုင္ငံတကာမိသားစု ထံသို႔လည္း ဆက္လက္ အသိေပးေနသင့္ပါသည္။ ။
ေစာခိုလံု ေရးသားသည့္ Drawing from the Sri Lankan Experience ေဆာင္းပါးကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆို
ေဖာ္ျပပါသည္။
ေစာခိုလံု (Saw Kholon) သည္ မူရင္းဖားအံၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္သူတဦးျဖစ္၍ သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံေရး အကဲျဖတ္တဦး ျဖစ္ပါသည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၊ ဘလူးမင္တန္ရွိ အင္ဒီယားနားတကၠသိုလ္မွ လူထုအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဘာသာ အထူးျပဳဘြဲ႔ ရရွိခဲ့သူလည္း ျဖစ္သည္။ sawklun@gmail.com တြင္ ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါသည္။
