ဂါမဏိကရင္ျပည္နယ္ သံေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ေဘာဂလိႀကီးမွာ ေရွ႕တန္း႐ံုးထိုင္ထားတဲ့ နအဖတပ္မအဆင့္ရွိတဲ့ (စကခ လို႔ေခၚတဲ့) စစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမႈဌာနခ်ဳပ္ အမွတ္ (၅) ရဲ႕ စကခမႉး (တပ္မမႉး) ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေကာင္းျမတ္ဟာ ေမလ (၈) ရက္ေန႔မွာ ေဘာဂလိႀကီးကေန အေရွ႕ေတာင္ ဘက္ ဘိုဆာခီးဂြင္က တပ္စခန္းေတြကို လံုၿခံဳေရးအ ျပည့္နဲ႔ သြားေရာက္ စစ္ေဆးၿပီး ကရင့္ေတာ္ လွန္ေရး ေခ်မႈန္းေရး၊ ကရင္လူထုကို လူမ်ဳိးတံုး သန္႔စင္သုတ္ သင္ေရး ကိစၥေတြ ကြင္းဆင္း ၫႊန္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္မွာ ေမာ္ေသးတဲစခန္း၊ ေနာ္စိုးစခန္း စတဲ့ စုစခန္း၊ ခြဲစခန္းေတြက လံုၿခံဳေရးအျပင္ အနီးကပ္ အတူလိုက္ပါတဲ့အတြင္း စည္းလံုၿခံဳေရး ကြန္မန္ဒိုတပ္ခြဲ (၂) ခြဲနဲ႔ အျပင္စည္းလံုၿခံဳေရး လႈပ္ရွားစစ္ ေၾကာင္း (၂) ေၾကာင္း နယ္ေျမနင္း နယ္ေျမရွင္းလင္းၿပီး ကြင္းဆင္းတာျဖစ္ပါတယ္။ ဦးသန္းေရႊနဲ႔ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္အတြက္ သစၥာရွိရွိတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနသူ တပ္ၾကပ္ၾကီးတဦးပံု၊
အခုလို လမ္းအေရွ႕အေနာက္ ကြက္ျပည့္နင္း ရွင္းလင္းစိုးမိုးထားလို႔ ဟုတ္လွၿပီထင္ေနတဲ့ တပ္မမႉးေကာင္းျမတ္ဟာ ေမ (၁၁) ရက္ေန႔မွာ ဘိုဆာခီးစခန္းကေန ေဘာဂလိႀကီးကို လူထုဆီက ဇြတ္အတင္း ေခ်ာဆြဲထားတဲ့ ကား (၃) စီးနဲ႔ ျပန္လာတဲ့အခါ ေမာ္ေသးတဲစခန္းနဲ႔ ေနာ္စိုးစခန္းၾကားမွာ ကားလမ္းျဖတ္ကူးေနတဲ့ ကရင့္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ ေရးတပ္မေတာ္ တပ္ဖြဲ႔ငယ္တဖြဲ႔နဲ႔ ေန႔လယ္ (၁၁) နာရီခြဲမွာ ႏွစ္ဖက္စလံုး မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ သြားတိုးမိပါတယ္။ တိုးတိုက္ျဖစ္ေပမယ့္ ဘဝေပးအေတြ႔အႀကံဳအရ စစ္ေရးစြမ္းရည္ စစ္ေရးသတိ ထက္ရွေနရတဲ့ ကရင္တပ္ဖြဲ႔ဟာ ကားလမ္းတဖက္တခ်က္ ကတ္ေတာက္ခ်၊ (၁၈) မိုင္း(ေရွ႕ထြက္မိုင္း)ေတြဆင္ၿပီးမွ ကားလမ္းကူးေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အင္အားနည္းေပမယ့္ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ တိုက္ခိုက္ႏိုင္ေတာ့ ကားေရွ႕ခန္း ဒ႐ိုင္ဘာေဘးက လိုက္လာတဲ့ တပ္မမႉးႀကီးဟာ အတူပါလာတဲ့ ရဲေဘာ္ တပ္စိတ္တစိတ္စာေလာက္နဲ႔အတူ “ဦးသန္းေရႊနဲ႔ ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္တို႔အတြက္ အသက္ေပးလႉ” သြားရပါေတာ့တယ္။
တပ္မမႉးေကာင္းျမတ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခရီး ဘယ္ေလာက္ မေကာင္းမျမတ္လုိက္သလဲဆိုေတာ့ သူ႔အေလာင္း သယ္လာတဲ့ ကြန္ဗြိဳင္က ေနာက္ထပ္ကားတစီး ေခ်ာထပ္ဆြဲၿပီး ေဘာဂလိကို ခရီးဆက္ရာမွာ ေရွ႕တန္း စကခ-၅ ဌာနခ်ဳပ္တည္ရွိရာ ေဘာဂလိႀကီးဝင္ခါနီး (၁၅) မိနစ္အလို ညေန (၄) နာရီမွာ လမ္းေဘးအသင့္ေစာင့္ေနတဲ့ ကရင္တပ္မဟာ (၂) တပ္ဖြဲ႔တဖြဲ႔က ထပ္မံတိုက္ခိုက္လိုက္လို႔ ကားတစီးေပၚပါလာတဲ့ လက္နက္ႀကီးက်ည္ေတြ ေပါက္ကြဲၿပီး ေနာက္ထပ္ နအဖစစ္သား အေယာက္ (၂၀) ေက်ာ္ တပ္မမႉးေနာက္ သံေယာဇဥ္ႀကီးစြာ လိုက္သြားၾကပါတယ္။
ေမ (၁၁) ရက္ အသုဘအတြက္ ေရွ႕ေျပးအတိတ္နိမိတ္အျဖစ္ ကရင္တပ္မဟာ (၂) ဟာ ဧၿပီ (၃၀) ရက္မွာ ကမာၻလွည့္ ခရီးသည္ေတြအတြက္ အပန္းေျဖ ေတာင္စခန္းၿမိဳ႕လုပ္ဖို႔ စီမံကိန္းခ်ၿပီး သံေတာင္ၿမိဳ႕ကို ဇြတ္အတင္း နာမည္ေျပာင္းထား တဲ့ (နယ္ခ်ဲ႕ဘုရင္ကို ဂုဏ္ျပဳၿပီး နာမည္ေပးထားတဲ့) ဘုရင့္ေနာင္ၿမိဳ႕က နအဖ ပင္မအလံတိုင္ႀကီးကို ေဖာက္ခြဲဖ်က္ဆီး ႐ိုက္ခ်ဳိးၿပီး သတိေပးခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရင့္ေနာင္တပ္ၿမိဳ႕နဲ႔ ၾကပ္ေျပးၿမိဳ႕ေတာ္က War Office ဆက္သြယ္ထားတဲ့ စစ္သံုး ေျမေအာက္ဖိုင္ဘာေအာ့ပ္တစ္ ဆက္သြယ္ေရးလိုင္းကိုလည္း ဧၿပီ (၂၄) ရက္ကတည္းက ေဖာက္ခြဲျဖတ္ေတာက္ ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။
ကရင္ျပည္နယ္ ေတာင္ငူခ႐ိုင္နဲ႔ ေညာင္ေလးပင္ခ႐ိုင္ေတြဟာ ဗမာျပည္အတြင္းပိုင္းအက်ဆံုး ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး နယ္ေျမေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္းနယ္စပ္နဲ႔ အေဝးႀကီးျဖစ္႐ံုမက ေတာင္ငူခ႐ိုင္ဆိုရင္ နအဖရဲ႕ ၾကပ္ေျပးၿမိဳ႕ေတာ္သစ္ႀကီးနဲ႔ ကီလိုမီတာ (၇၀) ေလာက္ပဲေဝးၿပီး ေျမာက္ဖ်ားပိုင္း ဘို႔မ၊ ေတာင္ျမင့္ဂြင္ဆိုရင္ ၾကပ္ေျပးကို ေန႔ခ်င္းျပန္ လမ္းေလွ်ာက္ သြားလို႔ရတဲ့ ခရီးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း နအဖဟာ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး ေတာင္ငူခ႐ိုင္နဲ႔ ကရင့္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ တပ္မဟာ (၂) ကို ေခ်မႈန္းႏိုင္ဖို႔ အျပင္းအထန္ ႀကိဳးစားေနတာျဖစ္ပါ တယ္။ ေတာ္လွန္ေရးတပ္ကို ေခ်မႈန္းဖို႔လံုးပမ္းရာမွာ ထံုးစံအတိုင္း နအဖရဲ႕ ဟစ္တလာအေတြးအေခၚ ပုစြန္ဦးေႏွာက္နဲ႔ အညီ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ေရခံေျမခံ ကရင္လူထုကိုပါ တဆက္တည္း လူမ်ဳိးတံုး ေခ်မႈန္းစစ္ဆင္ေနပါတယ္။
ရခိုင္ျပည္နယ္ အမ္းၿမိဳ႕မွာ ေနာက္တန္းအေျခစိုက္ထားတဲ့ စကခ-၅ ဟာ အထက္ပါတာဝန္ေတြကို လက္ရွိ ယူထားတဲ့ နအဖ ပါးကြက္သားတပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကရင္ျပည္နယ္ သံေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ပဲခူးတိုင္း ထန္းတပင္ၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ ေညာင္ေလးပင္ ခ႐ိုင္ မံုးၿမိဳ႕နယ္ေတြမွာ ငေပြးဆိုရင္ အစိတ္သားေတာင္ မက်န္ေအာင္ ေျမလွန္ရွင္းထုတ္ပစ္မယ္။ ဒါေလာက္ မိုက္ကန္း တယ္ဆိုတဲ့ ငေပြးေတြကိုမွ ေတြ႔ခ်င္တယ္လို႔ စိန္ေခၚၿပီးတက္လာတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေကာင္းျမတ္ရဲ႕ ေရွ႕ေဆာင္ဦးစီးမႈေအာက္ မွာ ၂၀၀၈ ဒီဇင္ဘာ (၁၂) ရက္မွာ အရက္မူးေနတဲ့ နအဖတပ္ခြဲမႉးတေယာက္က သံေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ကမာဒီဖိုလီ႐ြြာသား ေစာသာဒိုတီ (၁၃) ႏွစ္ကို ပစ္သတ္ခဲ့တယ္။
၂၀၀၉ ဇန္နဝါရီ (၁၇) ရက္မွာ မုန္းၿမိဳ႕နယ္ ေအာင္စိုးမိုးရြာသား ေစာခ်ဳိၿဖိဳးကို ေတာင္ယာအသြားလမ္းမွာ ပစ္သတ္ခဲ့ တယ္။ ဇန္နဝါရီ (၂၄) ရက္မွာ မုန္းၿမိဳ႕နယ္ ေစာကိရြာသား ေစာမူးရ (၂၅) ႏွစ္ကို ပစ္သတ္ခဲ့တယ္။ ေဖေဖာ္ဝါရီ (၆) ရက္ မွာ မုန္းၿမိဳ႕နယ္ ေဆာ္မိလုရြာသား ေစာေမာင္ၾကာ (၂၃) ႏွစ္ နအဖမိုင္းနင္းမိလို႔ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသသြားတယ္။ (၆) ရက္ေန႔ ညမွာပဲ ထန္းတပင္ၿမိဳ႕နယ္ တိပ္ပုရြာတပ္စခန္းထိုင္ နအဖတပ္က တိပ္ပုရြာထဲကို လက္နက္ႀကီးနဲ႔ အသားလြတ္ပစ္လို႔ ရြာသူမိန္းကေလးေတြျဖစ္တဲ့ ေနာ္ေဘြေဖာ (၁၈) ႏွစ္၊ ေနာ္ခိုးခိုး (၁၄) ႏွစ္နဲ႔ မိတဆိုး တႏွစ္သမီး ေနာ္ေဒးမူးဆိ၊ အလည္လာတဲ့ ဖေလာေဘာဒဲရြာသူ ေနာ္ဟဲခေလး (၂၂) ႏွစ္နဲ႔ ဇရပ္ႀကီးကလာတဲ့ ေစ်းသည္ ကိုျမခင္ (၃၀) ႏွစ္တို႔ (၅) ေယာက္ ဒဏ္ရာရသြားတယ္။ ေဖေဖာ္ဝါရီ (၁၅) ရက္မွာ ေစ်းဝယ္လာတဲ့ ရြာသားေတြကိုပစ္လို႔ ထန္းတပင္ၿမိဳ႕နယ္ ေဆာဝါဒဲရြာသား ေစာပေရဂ်ီ ဒဏ္ရာရသြားတယ္။ မတ္လ (၂၁) ရက္မွာ ထန္းတပင္ၿမိဳ႕နယ္ ေကာ္ေသးဒဲရြာကို နအဖတပ္ေတြ ဝင္ေရာက္စီးနင္းလို႔ ေၾကာက္လန္႔တၾကား ထြက္ေျပးတဲ့ ရြာသားေတြကို လိုက္ပစ္တဲ့အခါ ရြာသားေစာပိုလို (၃၀) ႏွစ္ ေသသြားခဲ့တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေကာင္းျမတ္ဟာ ေတာင္ငူခ႐ုိင္အတြင္း လႈပ္ရွားစစ္ေၾကာင္းထြက္ရာမွာျဖစ္ေစ၊ ဘူဒိုဇာအပါအဝင္ အစိုးရကား၊ စစ္ကားေတြ သြားရာမွာျဖစ္ေစ ရြာသားေတြကို မိုင္းရွင္းကိရိယာအျဖစ္ ေရွ႕ကသြားခိုင္းတာ၊ အရပ္သားကားကို မိုင္းရွင္းကားအျဖစ္ ေရွ႕ကသြားခိုင္းတာ ထံုးစံျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ တ႐ုတ္အစိုးရက ေရာင္းေပးတဲ့ အဆင့္ျမင့္ နင္းမိုင္းေတြ ကို မွတ္ပံုမတင္ဘဲ စြန္႔လႊတ္မိုင္းအျဖစ္ အရမ္းေထာင္တာလည္း ေတာင္ငူခ႐ိုင္မွာ အမ်ားဆံုးျဖစ္ပါ တယ္။ တပ္စခန္း ေဆာက္၊ လမ္းေဖာက္ဖို႔ လူထုကို အဓမၼလုပ္အားေပးေခၚ၊ အိုင္ဒီပီ လို႔ေခၚတဲ့ ႐ြာပုန္း႐ြာေရွာင္ ဒုကၡသည္ေတြကို ေတြ႔တဲ့ေနရာေတြမွာ လက္နက္ႀကီး လက္နက္ငယ္နဲ႔ ပစ္ခ်၊ လူထုကားေတြ ေခ်ာဆြဲ၊ ရြာသားကြမ္းသီးၿခံ၊ ဒူးရင္းၿခံ၊ ဖာလာၿခံေတြ ဖ်က္ဆီး၊ ေတာင္ေပၚလူထုေတြ ဆန္၊ ရိကၡာေတြ ဝယ္စားမရေအာင္လည္း ေသနတ္နဲ႔ပစ္ခတ္ၿပီး လမ္းပိတ္တားဆီးခိုင္းတဲ့အထိ လူထုအေပၚႏွိပ္စက္တဲ့ ေနရာမွာ၊ မေကာင္းမျမတ္ရာမွ နာမည္ႀကီးတဲ့ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေကာင္းျမတ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ နအဖတပ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအေျခအေနကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ေတာ့ အခုလိုေတြ႔ရပါတယ္။ ကရင္ျပည္နယ္ တပ္မဟာ (၇) ခု၊ ခ႐ိုင္ (၇) ခ႐ိုင္အတြင္း ဇန္နဝါရီလမွာ ကရင္အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္နဲ႔ နအဖတိုက္ပြဲ (၁၀၇) ပြဲျဖစ္ရာမွာ နအဖအရာရွိနဲ႔ အျခားအဆင့္ စုစုေပါင္း (၆၄) ေယာက္က်ၿပီး (၁၂၉) ေယာက္ ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္။ ကရင္ဘက္က (၂) ေယာက္ က်ခဲ့တယ္။ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာေတာ့ တိုက္ပြဲ (၇၆) ပြဲျဖစ္တာ နအဖ (၃၀) ေသ၊ (၈၆) ေယာက္ ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္။ မတ္လမွာ (၁၀၆) ပြဲတိုက္၊ နအဖ (၇၃) ေယာက္က်၊ (၁၂၀) ဒဏ္ရာရတယ္။ ကရင္ဘက္က (၁) ေယာက္က်ၿပီး (၄) ေယာက္ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္။
ဒီလထဲမွာ နအဖဆီက လက္နက္မ်ဳိးစံု (၁၄) လက္ကို တိုက္ပြဲမွာသိမ္းရခဲ့တယ္။ ဧၿပီလမွာေတာ့ တိုက္ပြဲ (၁၀၆) ပြဲ၊ နအဖေသ (၇၀)၊ ဒဏ္ရာ (၁၁၉) ျဖစ္ၿပီး ကရင္တပ္က (၄) ေယာက္က် (၁) ေယာက္ ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္။ (ေဝၚေလခီးတိုက္ပြဲမွာ ဒီေကဘီေအက ေသတာမ်ားၿပီး နအဖက ဒဏ္ရာမ်ားခဲ့တယ္။) ၂၀၀၉ ပထမေလးလပတ္ကို ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ (မျပည့္စံုေသးတဲ့ စာရင္းအရ) တိုက္ပြဲေပါင္း (၃၉၅) ပြဲမွာ နအဖ (၂၃၇) ေယာက္က်ၿပီး (၄၅၄) ေယာက္ ဒဏ္ရာရသြားတယ္။ တပ္ရင္း (၆) ရင္းစာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်တဲ့အထဲမွာ နအဖ ဒု-ရင္းမႉး (၂) ေယာက္ပါၿပီး ဒဏ္ရာရတဲ့အထဲမွာ ရင္းမႉး (၁) ေယာက္၊ ဗိုလ္မႉး (၂) ေယာက္ပါပါတယ္။
ေကာက္ခ်က္ခ်ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နအဖတပ္ဟာ ေကအန္ယူတဖြဲ႔တည္းနဲ႔ တိုက္တာေတာင္ တလကို တရင္းမက ထိခိုက္ေသေက်ေနတာျဖစ္ၿပီး ေသာင္းက်န္းသူ-သူပုန္လို႔ သူတို႔သတ္မွတ္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြကိုေတာ့ ဘာမွ ထိထိေရာက္ေရာက္ မတိုက္ခိုက္ မႏွိမ္နင္းႏိုင္ဘဲ ရြာမီး႐ႈိ႕၊ ရြာသားသတ္၊ ရြာသူမုဒိမ္းက်င့္၊ ေတာေရာၿမိဳ႕ပါ လူထုကို အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွိပ္စက္ အၾကမ္းဓားျပ၊ ေအးဓားျပတိုက္တာေတြပဲဲ လုပ္ေနႏိုင္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ က်န္တဲ့ ကရင္နီ၊ ရွမ္းတို႔နဲ႔ တုိက္လို႔ ခံရတာေတြပါ ေပါင္းလိုက္ရင္ ေလးလပတ္တပတ္ကို (၂,၀၀၀) ေလာက္ ထိေနပါတယ္။ တပ္ေျပးကလည္း ေလးလပတ္တပတ္ကို (၇,၀၀၀) ေလာက္ ရွိေနပါေသးတယ္။ တႏွစ္ကို တပ္ရင္း (၆၀) ေလာက္ ျပဳတ္ေနတဲ့ သေဘာပါပဲ။
ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕နယ္ ေနာင္တပန္-ေဆာဆားဂြင္မွာလည္း ဘန္းယဥ္အေျခစိုက္ နအဖတပ္ ခမရ (၄၂၆) စစ္ေၾကာင္းကို ပအိုဝ္းအမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ တပ္ဖြဲ႔ငယ္တဖြဲ႔က ေမလ (၃) ရက္မွာ ခ်ဳံခိုတိုက္ခိုက္တဲ့အခါ တေယာက္မွမလြတ္ဘဲ ဒု-ရင္းမႉး ဗိုလ္မႉးမ်ဳိးဝင္းထြန္း အပါအဝင္ (၁၂) ေယာက္စလံုး က်သြားခဲ့ပါတယ္။ နာမည္ေက်ာ္ ေျပာက္က်ားေခါင္းေဆာင္ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္ ျပည့္၀သူႀကီး ဖရားတန္ တာကလယ္ရဲ႕ ပအိုဝ္းေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ကို ၁၉၉၄ ခုကေန ၂၀၀၇ ခုအထိ (၁၃) ႏွစ္ၾကာ ၿငိမ္းခ်မ္ေရးလုပ္ ဖ်က္ဆီးထားခဲ့ၿပီးမွ ငယ္သားတခ်ဳိ႕က ျပန္ေတာခို ျပန္တုိက္တာေတာင္ နအဖတပ္ ဒါေလာက္ခံရတာ ဗိုလ္သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ေမာင္ေအး၊ ဗိုလ္ေရႊမန္းတို႔ တပ္ခ်ဳပ္ (၃) ေယာက္ ရွက္တတ္ရင္ လဲေသဖို႔ေကာင္းပါတယ္။
ေမ (၄) ရက္မွာ နအဖတပ္မ (၁၀၁) လက္ေအာက္ခံ ပခုကၠဴအေျခစိုက္ ခလရ (၂၅၆) ေနာက္တန္းက လက္နက္တိုက္ လည္း ေဖာက္ခံရၿပီး အနည္းဆံုး ေသနတ္ (၁၅) လက္နဲ႔ က်ည္ဆန္ (၁၀,၀၀၀) ပါသြားခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊလက္ထက္ ျမန္မာျပည္က နအဖေျခလ်င္တပ္ရင္းအားလံုးမွာ အထက္အရာရွိကို ရဲေဘာ္က ပစ္သတ္တဲ့ျဖစ္စဥ္ မျဖစ္ဖူးတဲ့ တပ္ရင္းလည္း မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
စိတ္ဓာတ္မပါဘဲ အဓမၼေကာက္ထားတဲ့ စစ္သားေတြ၊ အတင္းဖမ္းေခၚထားတဲ့ ကေလးစစ္သားေတြကို အဓိက တိုက္အား အျဖစ္ အားကိုးအားထားျပဳ၊ တပ္တြင္းစားဝတ္ေနေရးကို စံမီေအာင္မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့၊ professional အဆင့္မရွိတဲ့ တပ္က ဒီလိုမ်ဳိးေတြျဖစ္တာ တကယ္ေတာ့ မဆန္းပါဘူး။
အခုအခါမွာ ေတာင္ငူ၊ ေရတာရွည္၊ ျဖဴး၊ ေညာင္ေလးပင္တို႔မွာရွိတဲ့ နအဖတပ္ ေနာက္တန္းေတြမွာ နအဖစစ္ဗိုလ္ေတြကို ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ေတြ လာလုပ္ႀကံမယ္ဆိုၿပီး သတင္းေတြထြက္ေနလို႔ ဗိုလ္ကေတာ္ေတြ ေသြးပ်က္ေခ်ာက္ခ်ားၿပီး ဗိုလ္ႀကီး၊ ဗိုလ္မႉးေတြ ဘယ္မွာညအိပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒီေကဘီေအနဲ႔ ဗိုလ္ေဌးေမာင္တပ္ေတြထဲမွာလည္း နာမည္ခံ ကရင္အမ်ဳိးသားေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုင္းဘုတ္ေတာင္ လံုးဝေပ်ာက္ၿပီး အႂကြင္းမဲ့ ကကၾကည္းလက္ေအာက္ခံ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ လုပ္ရေတာ့မယ့္ အေျခအေနေၾကာင့္ ပူညံပြစိ လႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္ၿပီး မိခင္အဖြဲ႔အစည္းျပန္လာဖို႔ ဆက္သြယ္လာတာ၊ တတိယႏိုင္ငံထြက္ဖို႔ ဘဲကေလာ္ဒုကၡသည္ စခန္းကို ဆက္သြယ္လာတာေတြ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
ဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြေတာင္ ဒီေလာက္ျဖစ္ေနရင္ က်ေနာ္တို႔ ဝ နဲ႔ မဟာမိတ္ မိုင္းလား၊ ကိုးကန္႔၊ ေကအိုင္ေအ၊ အက္စ္အက္စ္ေအတို႔ဆို ေျပာစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။
မွတ္ခ်က္ - တုိက္ပြဲ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရ၊ က်ဆံုးသူမ်ားႏွင့္ လူအခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈ စာရင္းမ်ားသည္ ေကအန္ယူ တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉး (၁) ဗိုလ္မႉးေစာလွေငြထံမွ ရရိွခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။
Karen Unitedဘေလာ့(http://www.karenunited.co.cc)မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
